Deuteronomy 2

CHAPTER 2

Inheritance of the Land

1και επιστραφέντες απήραμεν εις την έρημον οδόν θάλασσαν ερυθράν ον τρόπον ελάλησε κύριος προς με και εκυκλώσαμεν το όρος το Σηείρ ημέρας πολλάς 2και είπε κύριος προς με 3ικανούσθω υμίν κυκλούν το όρος τούτο επιστράφητε ουν επί βορράν

Mount Seir Given to Esau

4και τω λαώ έντειλαι λέγων υμείς παραπορεύεσθε διά των ορίων των αδελφών υμών υιών Ησαύ οι κατοικούσιν εν Σηείρ και φοβηθήσονται υμάς και ευλαβηθήσονται υμάς σφόδρα 5μη συνάψητε προς αυτούς πόλεμον ου γαρ μη δω υμίν από της γης αυτών ουδέ βήμα ποδός ότι εν κλήρω δέδωκα τω Ησαύ το όρος το Σηείρ 6αργυρίου βρώματα αγοράσατε παρ΄ αυτών και φάγεσθε και ύδωρ μέτρω λήψεσθε παρ΄ αυτών αργυρίου και πίεσθε 7ο γαρ κύριος ο θεός σου ηυλόγησέ σε εν παντί έργω των χειρών σου διάγνωθι πως διήλθες την έρημον την μεγάλην και φοβεράν εκείνην ιδού τεσσαράκοντα έτη κύριος ο θεός σου μετά σου ουκ επεδεήθης ρήματος 8και παρήλθομεν τους αδελφούς ημών υιούς Ησαύ τους κατοικούντας εν Σηείρ παρά την οδόν την αραβά από Ελών και από Γασίων Γαβέρ και επιστραφέντες παρήλθομεν οδόν έρημον Μωάβ

Moab Becomes Lot's Inheritance

9και είπε κύριος προς με μη εχθραίνετε τοις Μωαβίταις και μη συνάψητε προς αυτούς πόλεμον ου γαρ μη δω υμίν από της γης αυτών εν κλήρω τοις γαρ υιοίς Λωτ δέδωκα την Αροήρ κληρονομείν 10οι Ομμίν πρότεροι ενεκάθηντο επ΄ αυτής έθνος μέγα και πολύ και ισχυρόν ώσπερ οι Ενακίμ 11Ραφαϊμ λογισθήσονται και ούτοι ώσπερ και οι Ενακίμ και οι Μωαβίται επονομάζουσιν αυτούς Σομμίν 12και εν Σηείρ ενεκάθητο ο Χορραίος το πρότερον και οι υιοί Ησαύ απώλεσαν αυτούς και εξέτριψαν αυτούς από προσώπου αυτών και κατωκίσθησαν αντ΄ αυτών ον τρόπον εποίησε Ισραήλ την γην της κληρονομίας αυτού ην έδωκε κύριος αυτοίς 13νυν ουν ανάστητε και απάρατε υμείς και παραπορεύεσθε την φάραγγα Ζαρέδ και παρήλθομεν την φάραγγα Ζαρέδ 14και αι ημέραι ας παρεπορεύθημεν από Κάδης Βαρνή έως ου παρήλθομεν την φάραγγα Ζαρέδ τριάκοντα οκτώ έτη έως ου διέπεσε πάσα η γενεά ανδρών πολεμιστών αποθνήσκοντες απο της παρεμβολής καθότι ώμοσε κύριος ο θεός αυτοίς 15και η χειρ του θεού ην επ΄ αυτοίς εξανάλωσαι αυτούς εκ μέσου της παρεμβολής έως ου διέπεσον 16και εγενήθη επειδή έπεσον πάντες οι αποθνήσκοντες άνδρες πολεμισταί εκ μέσου του λαού 17και ελάλησε κύριος προς με λέγων 18συ παραπορεύση σήμερον τα όρια Μωάβ την Αροήρ 19και προσάξετε εγγύς υιών Αμμάν μη εχθραίνετε αυτοίς μηδέ συνάψητε αυτοίς εις πόλεμον ου γαρ μη δω από της γης υιών Αμμάν σοι εν κλήρω ότι τοις υιοίς Λωτ δέδωκα αυτήν εν κλήρω

Anakim and Raphaim

20γη Ραφαϊν λογισθήσεται και γαρ επ΄ αυτής κατώκουν οι Ραφαϊν το πρότερον και οι Αμμανίται επονομάζουσιν αυτούς Ζομμίν 21έθνος μέγα και πολύ και δυνατώτερον υμών ώσπερ και οι Ενακίμ και απώλεσεν αυτούς κύριος από προσώπου αυτών και κατεκληρονόμησαν αυτούς και κατωκίσθησαν αντ΄ αυτών έως της ημέρας ταύτης 22ώσπερ εποίησαν τοις υιός Ησαύ τοις κατοικούσιν εν Σηείρ ον τρόπον εξέτριψε τον Χορραίον από προσώπου αυτών και κατεκληρονόμησαν αυτούς και κατωκίσθησαν αντ΄ αυτών έως της ημέρας ταύτης 23και οι Ευαίοι οι κατοικούντες εν Ασηρώθ έως Γάζης και οι Καππάδοκες οι εξελθόντες εκ Καππαδοκίας εξέτριψαν αυτούς και κατωκίσθησαν αντ΄ αυτών 24νυν ουν ανάστητε και απάρατε και παρέλθετε υμείς την φάραγγα Αρνών ιδού παραδέδωκα εις τας χείράς σου τον Σηών βασιλέα Εσεβών τον Αμορραίον και την γην αυτού ενάρχου κληρονομείν συνάπτε προς αυτόν πόλεμον 25εν τη ημέρα ταύτη ενάρχου δούναι τον τρόμον σου και τον φόβον σου επί προσώπου πάντων των εθνών των υποκάτω του ουρανού οίτινες ακούσαντες το όνομά σου ταραχθήσονται και ωδίνας έξουσιν από προσώπου σου 26και απέστειλα πρέσβεις εκ της ερήμου Κεδαμώθ προς Σηών βασιλέα Εσεβών λόγοις ειρηνικοίς λέγων 27παρελεύσομαι διά της γης σου εν τη οδώ πορεύσομαι ουκ εκκλινώ δεξιά ουδ΄ αριστερά 28βρώματα αργυρίου αποδώση μοι και φάγομαι και ύδωρ αργυρίου αποδώση μοι και πίομαι πλην ότι παρελεύσομαι τοις ποσί 29καθώς εποίησάν μοι οι υιοί Ησαύ οι κατοικούντες εν Σηείρ και οι Μωαβίται οι κατοικούντες εν Αρ έως αν παρέλθω τον Ιορδάνην εις την γην ην κύριος ο θεός ημών δίδωσιν ημίν 30και ουκ ηθέλησε Σηών βασιλεύς Εσεβών παρελθείν ημάς δι΄ αυτού ότι εσκλήρυνε κύριος ο θεός ημών το πνεύμα αυτού και κατίσχυσε την καρδίαν αυτού ίνα παραδοθή εις τας χείρας σου ως εν τη ημέρα ταύτη 31και είπε κύριος προς με ιδού ήργμαι παραδούναι προ προσώπου σου τον Σηών βασιλέα Εσεβών τον Αμορραίον και την γην αυτού έναρξαι κληρονομήσαι την γην αυτού 32και εξήλθε Σηών βασιλεύς Εσεβών εις συνάντησιν ημίν αυτός και πας ο λαός αυτού εις πόλεμον εις Ιασά 33και παρέδωκεν αυτόν κύριος ο θεός ημών προ προσώπου ημών εις τας χείρας ημών και επατάξαμεν αυτόν και τους υιούς αυτού και πάντα τον λαόν αυτού 34και εκρατήσαμεν πασών των πόλεων αυτού εν τω καιρώ εκείνω και εξωλοθρεύσαμεν πάσαν πόλιν εξής και τας γυναίκας αυτών και τα τέκνα αυτών ου κατελίπομεν ζωγρίαν 35πλην τα κτήνη επρονομεύσαμεν εαυτοίς και τα σκύλα των πόλεων ελάβομεν 36εξ Αροήρ η εστι παρά το χείλος του χειμάρρου Αρνών και την πόλιν την ούσαν εν τη φάραγγι και έως όρους του Γαλαάδ ουκ εγενήθη πόλις ήτις διέφυγεν ημάς τας πάσας παρέδωκε κύριος ο θεός ημων εις τας χείρας ημών 37πλην εις την γην υιών Αμμάν ου προσήλθομεν πάντα τα συγκυρούντα χειμάρρου Ιαβόκ και τας πόλεις τας εν τη ορεινή καθότι ενετείλατο ημίν κύριος ο θεός ημών